با درودی برخواسته از پاکترین
میسپارم دل به دریا بی خیال
میشمارم لحظه ها را بی خیال
میکشم بر دفتر نقاشیم
نقشهای زشت و زیبا بی خیال
دوره گردی میشوم هرشب چو باد
دست تکرار غزلها بی خیال
لابه لای ان غزلها بی خیال
سرنوشت زشت خود را بی خیال
گاه در آشفته بازار دلم
میشوم تنهای تنها بی خیال
بی خبر از شعر پرتشویش عشق
میکنم خود را تماشا بی خیال
گاه میسازم برای روح خود
نرده بانی تا ثریا بی خیال
گاه از ترس نبود مصرعی
میزنم عمری تقلا بی خیال
بی خیالم با خود اما با تو من
حرفهایی دارم اما بی خیال
سلام ....چرا انقد ر عشق شعر هستيد ..... اأ أأأأأأأأأأأأأ
بازم بمن سر بزن خوشحال می شم
يا علی
سلام دوست من
مطالب واقعا عالی داری
فقط لطف کن و رنگ فونت رو عوض کن
چشمهای من درد می کنه موقع خوندنش
فکر کنم خودت هم به سختی بخونی
ممنونم